Cloud computing, een kans of een gevaar?

‘Werken ‘in the cloud’ is hartstikke gevaarlijk, alle bestanden staan namelijk online en zijn toegankelijk voor iedere hacker. Ik wil niet dat iedereen zomaar bij mijn gegevens kan. Mijn bestanden zijn van mij! ‘.

Dit is de mening van een heleboel MKB’ers, veelal niet zo digitaal vaardig, die niet goed raad weten met het internet. Juist hier ligt het probleem: ze zien de complete ontwikkeling ‘internet’ als bedreiging in plaats van als kans. Zonde.

Cloud computing is namelijk een heel handige ontwikkeling. Dankzij tools als Dropbox en Google Apps (gmail, docs) heb je namelijk de mogelijkheid om vanaf elke locatie bestanden te beheren en bewerken. Net als je personeel. Tevens kun je allemaal werken in hetzelfde document, waardoor iedereen dus zijn eigen bijdrage kan leveren aan artikelen of bestanden.

Dit komt doordat je de bestanden niet meer opslaat op je pc, maar als het ware ‘in de wolken’. In de praktijk staat het op de server van de cloudleverancier waarmee je in zee gaat. Je bent dus in ieder geval niet meer afhankelijk van één bepaalde computer, omdat je te allen tijde bij de bestanden kunt –  waarbij het niet uitmaakt of dit via een laptop, desktop, mobiel of tablet is. Ook heb je op deze manier altijd een soort backup, waarbij je dus niet alles kwijt bent mocht je laptop crashen of gestolen worden.

Al is de angst van een heleboel ondernemers ook niet helemaal onterecht. Zo moet je uit oogpunt van privacy zorgen dat je bestanden ‘versleuteld’ worden. Dit wordt uiteraard geregeld door degene waarbij je je bestanden stalt, maar is een belangrijke voorwaarde bij het kiezen van een IT-leverancier. Het is dus belangrijk met wie je in zee gaat.

Duidelijk is dat cloud computing een ontzettend handige manier is beter te kunnen samenwerken, om alles automatisch te backuppen en om ook nog eens productiever te kunnen zijn, vanaf welk apparaat dan ook. Zaak is alleen wel om goed uit te zoeken met welke partij je in zee gaat, om te zorgen dat je gegevens op een veilige plek staan.

Dit blogstuk is geschreven door gastblogger Tanja Schuurman van Tebovisie.