De balans tussen werk en privé

Er zijn genoeg onderzoeken die bekijken hoe het zit met de balans tussen werk en privé voor Nederlanders op de arbeidsmarkt. De uitkomst? Hij is uitstekend, zei de OESO vorig jaar. Niks hoor: die balans is compleet zoek, zegt Maurice de Hond na een uitgebreid onderzoek. Wat is waar?

Er zijn in elk geval grote verschillen zichtbaar tussen de levensfases, gezinssamenstellingen en aantal gewerkte uren. Wat dat laatste betreft lijken we binnen Europa wel bofferds: we maken de minste overuren, vergeleken met de landen om ons heen. Maar wanneer we al die cijfers loslaten, hoe ervaren we het dan persoonlijk? Ik vroeg het twee van mijn klanten.

“Mijn balans is ver te zoeken”, vertelt Jacqueline. “Ik heb twee kinderen in de basisschoolleeftijd en werk zelf 28 uur per week. Wat voor mij het zwaarste weegt is de mentale drukte: het voortdurend bezig zijn met dingen die nog geregeld moeten worden, zowel thuis als op mijn werk.” Jacquelines man heeft een baan die naar zijn eigen zeggen niet parttime kan worden gedaan, waardoor het grootste deel van de praktische klusjes op haar neerkomt.

“Een kado bedenken voor zijn eigen moeder, het zorgen dat ieder weekend de sportkleding schoon en gevouwen in de kast ligt, het regelen dat de CV-ketel op tijd wordt onderhouden”, somt ze op. “Dat zijn de dingen die voor mij de balans moeilijk maken, want dit soort dingen valt me in tijdens een saaie vergadering, of op de fiets naar huis.”

Jacquelines grootste uitdagingen

Rust in haar hoofd, een evenwichtigere taakverdeling, grenzen bepalen

Wat Jacqueline heeft geholpen

• Twee notitieboekjes in haar tas, voor werk en voor thuis, om haar hoofd leeg te maken. Thuis liggen ze op haar nachtkastje, om alles te noteren wat haar invalt, en ’s morgens gaan ze mee in haar werktas.
• Het zoveel mogelijk automatiseren van bepaalde huishoudelijke taken. Ze gebruikt vaste boodschappenlijsten bij haar supermarkt, voor online bestellingen. De belangrijkste verjaardagskaarten plant ze van te voren in bij een kaartenwebsite.
• Als gezin delen ze een Google Agenda, met voor iedereen een eigen kleur. Die agenda spreken haar man en zij elke zondagmiddag even door. Zo weten ze zeker dat iedereen de komende week is waar hij of zijn moet zijn, op de juiste tijd.
• Op haar werk heeft ze met collega’s een vast concentratieuur afgesproken. De telefoons worden naar de receptie doorgeschakeld, ze bellen elkaar intern niet, lopen niet langs en steken geen hoofd om de hoek (“Heb je even?”). In dat uur maken ze meters, vooral met werk dat rust nodig heeft.
• Op vrijdagochtend werkt ze thuis tot half elf; haar kinderen zijn groot genoeg om zelf naar school te gaan. Op deze manier kan ze haar mailbox nalopen op prioriteiten voor de volgende week, de planning voorbereiden en haar takenlijst actualiseren. Daarna heeft ze nog een vergadering op kantoor en om 2 uur begint het weekend.

“Ik werk de laatste zes maanden steeds meer over, lijkt het wel”, stelt Hans. “Eigenlijk zou ik dit jaar op vrijdagen een opleiding gaan volgen, maar ik heb al gevraagd om uitstel naar het volgende semester, want er komt niets terecht van mijn planning.”

Hans heeft een leidinggevende functie in het bedrijfsleven en wil graag meer tijd voor zijn hobby’s en persoonlijke ontwikkeling. Zijn vriendin en hij wonen niet samen en hij heeft geen kinderen; wel heeft hij een hond. “De uitlaatservice inzetten vind ik een normaal iets voor een werkend mens, maar tegenwoordig kom ik ook ’s avonds laat thuis. Mijn hond heeft al een paar keer geplast binnen, omdat hij het niet kon houden. Echt zielig natuurlijk.”

Dat hij zijn opleiding nu on hold heeft moeten zetten, vindt Hans echt een issue. “Binnenkort heb ik mijn jaargesprek en dat staat echt bovenaan mijn lijstje. Er was me toegezegd dat ik vrijdagen voortaan voor studie kon inzetten, maar negen van de tien keer word ik toch weer teruggefloten. Er is een vergadering ingepland waar ik absoluut bij moet zijn, of er is een o zo belangrijk project dat niet zonder mijn inbreng kan.”

Hans’ grootste uitdagingen

Te weinig tijd voor privéactiviteiten en huisdier, afspraken met werkgever die niet worden nageleefd

Wat Hans heeft geholpen

• Hij begint nu maandagochtend met het doorlopen van zijn agenda en takenlijst en herhaalt dat woensdagochtend en donderdagmiddag. Zijn uren buiten kantoortijd zijn als ‘niet beschikbaar gemarkeerd’.
• Hans loopt op zijn takenlijst langs welke zaken hij thuis kan doen. Dinsdag en donderdag vertrekt hij om drie uur al van kantoor, zodat hij vroeg zijn hond kan uitlaten. Daarna gaat hij aan de slag met zijn thuistaken, zodat hij wel zijn uren maakt.
• Tijdens zijn jaargesprek is zijn takenpakket doorgenomen en is in overleg een aantal taken ‘bevroren’ voor het komende jaar, zodat hij op vrijdag zijn opleiding kan volgen.
• In het afdelingsoverleg is het onderwerp ‘bereikbaarheid buiten werktijd’ aan bod geweest. Hans bleek lang de enige niet die op niet-werkdagen toch aan het werk was. Er is een lijstje concrete afspraken gemaakt over bereikbaarheid en inzet op niet-werkdagen, waardoor Hans zich niet langer ongemakkelijk voelt als hij vrijdag zijn mobiele telefoon uitzet.

Wat is voor jou de grootste uitdaging bij de balans tussen werk en privé?

Reageer hieronder, of op karen[at]newbroom.nl.

Je kunt je ook aanmelden voor een Valkuilcheckgesprek, om alvast een zetje in de goede richting te krijgen.

Werk ze!

—

Wil je voorkomen dat jouw werkdruk, of die van je team, omslaat in werkstress? Kijk dan eens naar een workshop of training Grip op Werkdruk, Energie en Stress.

Gaat het je om persoonlijke aandacht voor jouw uitdagingen? Dan is een coachingstraject Met Meer Plezier Productief misschien een goede keuze. Daarover vind je hier meer informatie.

—